Factor 50

Dit was hem dan, mijn allerlaatste vakantiedag. Dat is een reden om het mooiste gedeelte van Curaçao op te zoeken. En dat is gelukt! Het was drie kwartier rijden vanaf ons appartement, maar het moment dat je uit de auto komt en die prachtige blauwe zee ziet, bedenk je weer op wat voor een mooie plek je bent. Het heldere blauwe water en de palmbomen doen je denken aan de plaatjes die je altijd ziet in vakantie bladen, het bestaat dus echt! Maar na een stapavond en weinig slaap, besef je op het strand dat je toch best moe bent. Ik kom uit het water en ga even op mijn buik liggen... Je raad het al, ik val in slaap. Ja dan heeft factor 50 geen zin, dus ik heb een mooie rode achterkant. Mochten jullie nog denken: Ach Myrthe, je bent vast gewoon brak. Nee echt niet! Ik was de Bob gisteravond, dus daar kan het niet aan gelegen hebben. Wij zorgen prima voor elkaar zo als je ziet. Morgen gaan wij kennis maken op onze stage, Amigunan di Christo. Ik ben zeer benieuwd! Ik ga nu lekker op mijn buik slapen en hopen dat de verbrandheid heel snel bruin word. Drumi Dushi!